Τα κομμάτια ένα-ένα να μαζέψεις και να συνεχίσεις…
Ετούτοι οι τοίχοι δεν σε χωρούνε πια…
Στενάχωρα θα ζήσεις – για κάμποσο…
Μόνος φταίχτης;
Εσύ…
Κι όμως μόνος να σηκωθείς, όχι απλώς πρέπει να ξεκινήσεις απ’ το μηδέν…
αλλά…
απ’ το μείον…
Κουράγιο…
Που να βρεις για τούτη τη δύσκολη συνέχεια;
Την δύναμη μέσα σου να αναζητήσεις για να
…ζήσεις
Διώξε το σκοτάδι απ’ την καρδιά σου…
όχι ακόμη…, μα όταν θα πεις
φτάνει…
Αν βρεις και γι’ αυτό κουράγιο…
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου