Με θλίψη σταλμένη αυτή η καληνύχτα…
σαν να τραβούσε και την καρδιά μαζί
και να μην ήθελε να φύγει…
Με θλίψη σου την έστειλα…, γιατί δεν ήθελε
η καρδιά μου, αυτόν τον αποχαιρετισμό…
Κι ο άσπλαχνος ο χρόνος δεν μας έσμιξε,
μα μας κρατάει χώρια, μα για πόσο ακόμη;
Μια θλίψη πάντα, το πρόσωπο σου σαν κοιτώ
και αντικρίζω τα ζεστά σου μάτια…
θα κουβαλώ μαζί μου…
Ίσως ο χρόνος φανεί στοργικός και καλός
απέναντί μας και μας αφήσει μια
βραδιά να πιούμε από το ποτό της
…ηδονής.
Και η θλίψη ας μη φύγει ποτέ…
© copyright, ανδρέας λισσόβας
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου