Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Θλιμμένη καληνύχτα


Με θλίψη σταλμένη αυτή η καληνύχτα…
          σαν να τραβούσε και την καρδιά μαζί
και να μην ήθελε να φύγει…
Με θλίψη σου την έστειλα…, γιατί δεν ήθελε
η καρδιά μου, αυτόν τον αποχαιρετισμό…
Κι ο άσπλαχνος ο χρόνος δεν μας έσμιξε,
μα μας κρατάει χώρια, μα για πόσο ακόμη;
Μια θλίψη πάντα, το πρόσωπο σου σαν κοιτώ
          και αντικρίζω τα ζεστά σου μάτια…
θα κουβαλώ μαζί μου…
Ίσως ο χρόνος φανεί στοργικός και καλός
          απέναντί μας και μας αφήσει μια
βραδιά να πιούμε από το ποτό της
                                                                   …ηδονής.
Και η θλίψη ας μη φύγει ποτέ…

© copyright, ανδρέας λισσόβας  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...